แล้วก็เล่มนี้สกินชิปเยอะมาก ยิ่งเซย์โดนทำร้ายมาอเรซยิ่งเปนห่วง แถมยังไปเข้าตาคนแบคใหญ่ชูก้าแดดดี้ เด้กมันก็หึงหน้าบึ้งเรยติ อ้อนบ้อกแบ้ก ส่วนคนพี่โดนกอดจนชินมือ no มองเชิงชู้สาวใด ๆ ทั้งกอดทั้งจุ้บกันตลอดเรื่อง เซย์บอก ก็รักษาอาการเมาเวทย์นี่คั้บ?? อันนี้เรียกติดโซนอะไรได้บ้าง 😭
เป็นเล่มเดียวจบที่เนื้อเรื่องเต็มอิ่มมากเลยอะ ชอบลายเส้นมาก มุมมองในแต่ละพาเนลไม่เหมือนกำลังอ่านมังงะเลย เหมือนกำลังดูหนังมากกว่า แต่ละ sequence การใช้สายตาสื่ออารมณ์ตัวละครออกมา เป็นงานที่อ่านละรู้สึกมีเสน่ห์มาก แล้วไทกะโคตรจะแพรวพราว ไม่แปลกใจที่เคย์จะเหลวเป๋วขนาดนั้นy-y💘
เปนม๋าเด็ก x พี่คนสวยจริง ๆๆๆ ฉากบนเตียงเขินมาก ไม่ได้โป๊ (โป๊) แต่แบบด้วยเพอสเปคทีฟมันทำให้รู้สึกแบบ 😭😭😭👍🏻 ท่ามันชัดอะ เหมือนศิลปะ ฮือ อิเหรี้ยเอ้ย มังงะที่ดือ อ่านละเขินหน้าไหม้ คำพูดคำจา มีดราม่าพอกรุบ ชอบมุมกล้องในเรื่องมาก ๆๆๆ คำแปลก็สละสลวย
🔞 spoil
cw: nudity, nsfw
ส่วนโคงะเป็นแมวหยิ่งของแทร้ แกเข้าใจมึ้ยความรู้สึกของการโดนแมวที่มันแง่งใส่เราตลอดเดินมานั่งตักขอให้เกาคางอะ 😭🫳🏻
//เป็นเรื่องที่ใช้ภาพเล่าได้เก่งมากเลย ลายเส้นสวย ดีเทลในงานไม่เยอะไม่น้อยเกินไป ชอบการใช้โหลเปล่ากับปลาทองเป็นสัญญะ storytelling ดีมากจริง ๆ ประทับใจ ㅠㅠ
ดีเฉยเลย ด้วยความที่ตัวละครโคตรจะต่างมุมมอง วาตารุคือเป็นเกย์ในบ้านที่ครอบครัวเข้มงวด เป็นลูกชายคนเดียวที่แบกรับความคาดหวังของพ่อแม่เต็มอก ขณะที่มาซามุเนะเป็นผู้ชายคนไม่คิดอะไรซับซ้อน จังหวะอ่านมีบ้างนะที่แบบชีวิตมันไม่ได้ง่ายแบบที่พูดแต่คิดอีกทีก็จริงที่เราทำให้มันไม่ยุ่งยากได้
หะ อะไรวะ 5555555555555555 มิติใหม่แห่งวงการ BL นิฮงจินสร้างเรื่อง ร่ม x ที่วางร่ม 5555555555555555555 นี่มันอะไรกันครับ
ชอบคอนเซปการออกแบบถึงเวทมนตร์ของเรื่องนี้มาก 😭💖 จนได้ความว่าเซนเซย์แกจบออกแบบมา ถึงว่าเขาสร้างโลกแห่งนี้ได้เมจิคัลมาก ๆๆๆ มันดูเป็นจริง มีเสน่ห์ มีความสร้างสรรค์แต่ก็เป็นขั้นเป็นตอน น่าเหลือเชื่อแต่ก็เป็นสิ่งที่จับต้องได้ แล้วประเด็นที่เล่นในเรื่องก็ดีมาก ประโยคทัชใจเพียบ
แล้วงานภาพสวยมากกจนเลือกไม่ถูกว่าควรโชว์ซีนไหน ความหนักเบาของลายเส้น ความพลิ้วไหว แต่ละพาเนลที่เชื่อมต่อกัน ลายเส้นเหมือนงานวรรณกรรมเด็ก ขณะที่ใช้ตัวอักษรเล่าเรื่อง งานภาพก็ทำให้เราดำดิ่งไปกับโลกเวทมนตร์แห่งนี้ยิ่งขึ้นไปอีก ผจญภัยพบเจอเวทมนตร์ที่สร้างทั้งสุขหรือทุกข์ให้กับผู้คน🪄