ไป ๆ มา ๆ ดันเริ่มมีความรู้สึกเกินเลยก็กลัวอีกฝ่ายจะตีตัวออกหากเลยชิงถอยหนีออกมาก่อน จะบ้า 5555555 น่ารักอะ เนื้อเรื่องใส ๆ แบบ non-toxic อเกน ตอนพิเศษน่ารักมาก ๆๆๆๆ T - T ไอ้ยูกหมาเอ้ย

อารมณ์แบบผู้ใหญ่โตแหละ คุยกันจนเข้าใจ สุดท้ายจบลงด้วยฉากเซ้กร้อนแรง ไฟลุกท่วมเตียง ตลอดเรื่องเห็นเขาเนิบนาบ หน้าตายิ้มเปนสุภาพบุรุษพอขึ้นเตียงปุ๊ป โอ้โห โรลโมเดลอิพ่กพระเอกเย้ดดุชัด ๆ มามุงฉากถอดถุงมือดิ นักวาดเขาวาดพระเอกเซ้กแอพพีลโคตรสูง รายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างกรี๊ด (7)

ส่วนฮายาโตะหึงที่ยูกิไปช่วยติวให้เพื่อนจนเกือบลงมือทำอะไรไม่ดีใส่ยูกิ แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็ปรับความเข้าใจกันในที่สุด จบแฮปปี้ เป็นแนว school life เนื้อหาฟลัฟฟี่เบา ๆ ไม่เครียด นุบนิบหัวใจฮะ

อย่างตัวไฮกะที่ไม่รู้ว่าตัวเองชอบผู้หญิงหรือผู้ชาย ความสับสนที่เหมือนยืนอยู่บนทางแยกไม่คุ้นเคยก็ทำให้รู้สึกกลัวขึ้นมา แต่ไม่ต้องกลัวเลย รักคนที่อยากรัก อย่าปล่อยให้คนอื่นมาตัดสินใจแทนอะไรทำนองนี้อะ เป็นเรื่องที่ดีเรื่องนึงจริง ๆ โทนตกหลุมรักแบบเรียบง่าย ไม่มีความ toxic 🥹💖

นายไม่มีข้อเสียเลยทำไมผู้หญิงพวกนั้นถึงพูดแบบนั้นนะ คาซึฮิโตะเลยบอกเวลาอยู่กับพวกเธอฉันไม่ได้เป็นแบบนาย อยู่กับพวกเธอฉันค่อนข้างเว้นระยะห่าง แต่กับนายฉันอยากดูแล ว่าซั่น คือ จับพิรุธได้แร้วใช่ไหมคะ คุนผู้ชม 🎤 ยิ้มกริ่ม ความสัมพันธ์เป็นไปแบบธรรมชาติมาก อ่านแล้วมันน่ารักไปหมด (5)

เป็นมังงะแนว Slice of life ที่แรกเริ่มโดนตกเพราะลายเส้นกับรอยสักของจุนแหละ ท่ามกลางอากาศหนาวของหิมะขาวโพลนและแสงออโรร่าในยามค่ำคืนกับเรื่องราวของแขกผู้เข้าพักและการใช้ชีวิต จุนเป็นเด็กน่ารักมาก น้องมีหลายมุมที่บางทีก็ดูใสซื่อสมวัย ตื่นเต้นกับสิ่งใหม่ ทั้งดื้อรั้นหัวแข็งบางเวลา

สุดท้าย with cappuccino สมชื่อ เป็นเล่มที่ขมกาแฟแต่หอมกลิ่นนม คู่รักที่ทะเลาะกันแต่ค่อย ๆ คืนดีกันผ่านการเปิดเผยความคิด ปรับจูนจนแก้ไขปัญหาได้ในที่สุด ฮือ รู้สึกว่าโทนต่างจากเล่มแรกเลย mature กว่าและชวนให้คิดตามไม่แพ้กัน เพราะทั้งคู่ยังเรียนรู้อะไรได้อีกมากจากความสัมพันธ์ตรงหน้า

‘ทาเคอุจิ’ เด็กหนุ่มร่างกายอ่อนแอไม่ชอบเข้าสังคมและไม่ค่อยมีเพื่อน กับ ‘อุเมโกะ’ เพื่อนสมัยเด็กที่คอยดูแลอีกฝ่ายมาตลอด เมื่อทั้งคู่ต่างก็ตกหลุมรัก ‘มัตสึกิ’ เด็กหนุ่มผู้สว่างสดใส อีกฝ่ายเป็นฮีโร่ของพวกเขาและเป็นที่รักของเพื่อน ทั้งคู่จึงกลายมาเป็นเพื่อนรักและศัตรูของกันและกัน

ฮารุโตะเองก็ปกป้องมิยาบิมาก ๆ จนบางครั้งก็มีความควบคุมนิดนึง ฝ่ายคนที่ได้รับการปกป้องเริ่มอินซีเคียวในตัวเองว่าทำอะไรเพื่อตอบแทนกลับไปไม่ได้เลย สุดท้ายเลยเกิดเป็นปัญหาในเล่มนี้ขึ้นมา สำหรับเราเนื้อหาเล่มนี้ยังเขียนได้ดี แต่เทียบกับเล่มแรกความน่าสนใจก็ลดลงนิดหน่อยแหละ

ฮนโจวเลยบอกว่าวันหยุดพรุ่งนี้จะพาเขาไปส่งที่ห้องของแฟนให้ ตอนนั้นเองที่ทาคิยะรู้สึกว่าอีกฝ่ายค่อนข้างต่างจากที่คิดไว้ ทั้ง ๆ ที่ดูเหมือนคนเข้มงวดมากแต่กลับมีรอยยิ้มร้ายกาจและมุมซุกซนที่คาดไม่ถึง แถมขับบิ๊กไบค์เท่มาก! ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพนักงานหญิงถึงชอบหน้าแดงกัน (3)

พระเอก ‘คิชิเบะ’ เปนหมอจัดกระดูกจริงมีใบไม่ใช่หมอเถื่อน 555555 ไปถึงก็โดนชาร์จ ชี้ ๆๆ ว่าคอมโพสนายมันแย่มากนะ ดึงเข้าคลีนิกไปใช้เทคนิคนวด (จริง) ด้วยความคิชิเบะเฟรนลี่มากแถมยังอายุเท่ากันเลยสนิทกันค่อนข้างไว หลังจากนั้นก็มีแวะไปบ่อย ๆ จนกระทั่งมันเริ่มจะนวดแปลก ๆ แร้ววุ้ย

สุดท้ายทั้งคู่ก็ได้ยืนบนเวทีข้างกัน เจไม่รู้สึกโดดเดี่ยวอีกเพราะหันไปด้านข้างก็เจอทั้งนาโอะและแฟนคลับที่รักด้วย สัญญาวง 1 ปีก็เปลี่ยนเป็นระยะยาวแล้วก็ตัดสินใจคบกัน ตอนบนเตียงน่ารักมาก เพราะเจมันชอบพูดเกาหลีให้นาโอะทำหน้างง ไอ้ผุชายคนนี้มันชอบแกล้ง 🫵